عقاب آهنین بال فوتبال ایران درگذشت

از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدم و هرساعت آن را به گوشه ای از خانه می چسباندم.

عکسی بود با لباس سبز و در حال نشسته که امروز هرچه اینترنت را زیر و رو کردم آن را نیافتم.

آن عکس به وضوح در خاطرم نقش بسته

زادهٔ ۲۸ آذر ۱۳۲۸ در تهران

و امروز دوم خرداد ماه نود جاودانه شد

حجازی را دوست داشتم

جسارت و شهامت اش را

خوش تیپ بودن و اصالت اش را

و این شد که او همیشه برایم عقابی بود بر قله های انسانیت و آن را نامیدم بنام:

عقاب آهنین بال فوتبال ایران

حجازی یک انسان بود و من انسانیت اش را ستایش می کنم در زمانی که ....

و چه خوش سروده است جاودان "فریدون مشیری" :

روزگار مرگ انسانیت است
من که از پژمردن یک شاخه گل
از نگاه ساکت یک کودک بیمار
از فغان یک قناری در قفس
از غم یک مرد در زنجیر
حتی قاتلی بر دار
اشک در چشمان و بغضم در گلوست
وندرین ایام زهرم در پیاله زهر مارم در سبوست
مرگ او را از کجا باور کنم؟

حجازی هم چون دیگر بزرگان ما بسیار بی مهری ها دید و شنید  ولی هرگز زیر بار حرف زور نرفت و همیشه دردهای جامعه و مردش را بیان می کرد از خاطر نمی بریم این جملات را: (( مگر بی‌غیرتم وقتی مشکلات مردم را می‌بینم، از کنار آن بگذرم))

و اما قطره ای از دریای زندگی این عقاب:

ناصر حجازي دروازه بان ارزنده و خوب تیم ملی ایران و تاج تهران كه كنفدارسيون فوتبال آسيا وي را دومين دروازه‌بان برتر قرن بيستم آسيا اعلام كرده، متولد 1328 تهران است.ناصر حجازي در سال‌هاي دهه 1350 دروازه‌بان اصلي تيم ملي ايران بود و با اين تيم دو بار قهرمان آسيا و يك بار قهرمان بازي‌هاي آسيايي شد و در جام جهاني 1978 آرژانتين به ميدان رفت. وي همچنين در المپيك مونيخ در سال 1972 تيم ملي را همراهي كرد.خود حجازي گرايشش به فوتبال را اين گونه تعريف مي‌كند: من فوتبال را فقط به صورت تفريحي دنبال مي كردم و رشته اصلي من بسكتبال بود و حتي براي تيم جوانان بسكتبال ايران هم انتخاب شدم و ماجرا از اينجا شروع شد كه روزي با دوستان به تماشاي بازي آموزشگاهي كه تيم مدرسه ما هم در آن شركت داشت رفتيم.در همان روز دروازه بان تيم مدرسه ما آسيب ديد مربي تيم مرا صدا زد و گفت ناصر بيا درون دربازه بايست من هم گفتم آقا اصلا من نمي توانم من فقط گاهي فوتبال بازي مي كنم اون هم هافبك تيم نه دروازه باني!!‌ مربي دست بر دار نبود و مي‌گفت تو قد بلند داري و بسكتباليست هم بودي حتما ميتواني چند توپ هوايي رو بگيري.خلاصه با اصرار مربي و با ترس و لرز و دلهره رفتم درون دروازه. آن روز براي من يك روز بياد ماندني و خاطره انگيز است. خودم هم باورم نمي شد كه چرا با وجود انكه براي اولين بار درون دروازه ايستاده بودم اينقدر خوب توپ ميگرفتم. بازي كه تمام شد همه تماشاگراني كه براي ديدن مسابقه آماده بودن تشويقم كردند.حجازي در دوران بازيگري در باشگاه‌هاي نادر،تاج، شهباز و استقلال بازي كرد و پس از آن در تيم‌هاي ماهام دان بنگلادش، شهرداري كرمان، بانك تجارت، سپاهان، ماشين سازي تبريز، استقلال تهران، ذوب آهن، استقلال رشت و استقلال اهواز به مربيگري پرداخت.حجازي در سال 1980 يك ماه در تيم انگليسي منچستر يونايتد به تمرين پرداخت و حتي در يك بازي به عنوان دروازه‌بان ذخيره اين تيم را همراهي كرد اما به دلايلي قراردادش با اين تيم تمديد نشد.علي دايي، عليرضا اكبرپور و رحمان رضايي از جمله معروفترين بازيكناني هستند كه توسط ناصر حجازي به فوتبال ايران معرفي شده‌اند.حجازي در سال 57 و در سن 29 سالگي از فوتبال خداحافظي كرد.

اسفندیار فتحی _ دوم خرداد نود