به یاد علی / مردی به وسعت دشتستان

به نام خدا.

به یاد علی:.

خنک آن قمار بازی،که بباخت هرچه بودش /  بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر

علی یک وجهش پیر مراد داده ی روستای ماست( زیارت دشتستان)علی رغم این که از زیارت مهاجرت کرده و در تنگ دستی می زیست،وقتی به پولی قابل توجه رسید استثنایی بر قاعده شد.

قدرت بی مهار پول نتوانست او را از جایگاه اجتماعی  ومردمانی که در میانشان زندگی می کرد جدا کند.

منزل تهران را فروخت و بر پول جایزه برده افزود. در اولین مصاحبه اش بی درنگ گفت تصمیم دارد این پول را برای تامین آب شرب روستایش هزینه کند ،که کرد.

مدرسه ای هم در محله ی فقیر نشین برازجان ساخت.

علی این عمل شایسته و قابل تحسین را برندی چشم نواز و نردبانی برای کسب مال و موقعیت نکرد.

همچنان سرش به روزنامه و مجله و خبرنگاری اش گرم بود و از پول که عبور از آن گره گاهی سخت است در عین افتادگی و وارستگی چون شاهینی تیزبال بسلامت گذشت.او تا پایان همان علی ساده زیست و وارسته ماند.

دریغ و درد که فضا برای الگو شدن چنین بزرگان تاثیرگذاری که نسل جوان ما سخت نیازمندشان است، فراهم نیست.

اما کار بزرگ و فوق توان علی و مانند او در گذر ایام ماندگار است و الهام بخش .

حدیث نیک وبد ما نوشته خواهد شد/زمانه را ورق و دفتری و دیوانی ست

عکس مربوط به گودال باغچه(گرو چاه قلعه ی زیارت)است که مرحوم پیرمرادی بیش از ۴۰ سال قبل با دوربین نه چندان پیشرفته آن دوران گرفت.این گودال حدود یک قرن محل تامین آب شرب اهالی روستا بود وشاید این شیوه ی تامین آب الهام بخش ایشان جهت انجام این کار بزرگ و تامین آب لوله کشی برای روستایش شد.

یاد ونام این قلندر وارسته جاودان باد.

محمد جواد اله یاری،روستای زیارت

۱۴۰۱/۰۱/۲۹